SELEFİYYÜN (Selefciler)
Hicri dördüncü yy. da ortaya çıkmışlardı. Bunlar Hambeli mezhebine mensub insanlardı. Bunlar bütün görüşlerinin selefiye inancını canlandıran bu inanca ters düşen görüşlere karşı savaşan imam Ahmet b. Hanbel’e ait olduğu savunurlar. Selefiler hicri 4. yy da tekrar ortaya çıkmış bu defa bu görüşü ibn. Teymiye ihya etmiştir. Daha sonra bu inanç hicri 12 yy de Muhammed b. Abdül Vahhab tarafından Arap yarım adasında tekrar ortaya çıkarılmıştır. Günümüzde vahhabiler ve bir kısım islam alimleri de aynı görüşleri şiddetle savunmuşlardır. Hanbeli mezhebinde olan bu insanlar ALLAH’ın birliği meselesi üzerinde durmuşlar. Bu meselenin kabirlerle olan ilişkisini izaha çalışmışlardır. Müteşabih ayetler hakkında konuşmuşlardır. Kendilerine selefiye adını takanların metodları şöyle idi felsefi metodu kullanmamışlar inanç meselelerinin sahabeyi kiram ve Tabiin zamanında anlaşıldığı şekilde anlaşılmasını istediklerini ileri sürmüşler. İtikadi meselelerde Kur’an ve sünnete uymaya çalışmışlar. Alimlerin Kur’an dışında başka delillere baş vurmalarını engellemeye çalışmışlardır. Bunlar Vahdaniyeti islamın esası kabul ederler. Selefiler, Eşarilerle şiddetli tartışmalar yapmışlardır.
|