[Eşref]

Ak_Kelebek Nickli Üyeden Alıntı

Ben bir hocadan dinledim sakıncası yok dendi.Diğerinden dinlediğim daha çelişkiliydi ve bağış yapmakta hep tereddüt yaşadım :-[

Çok değer verdiğim bir hocam var. Bugün forumdaki bir konuyu onunla paylaştım. Bu vesile ile konu organ nakline geldi. Ben organ naklinin dinen sakıncası olmadığı taraftarıydım. Ama hocamın sözleriyle, benim de aklım karıştı. Hocam, organ bağışının dinen caiz olmadığını şu sözlerle söyledi. Forumda da paylaşmak istiyorum.


"Bir insan ölüm eşiğine bile gelse, ölmüş bir insanın etini yiyemez. Domuzu yiyebilir ama insanı yiyemez. Oysa yese belki hayatı kurtulacak. Yine de yiyemez. Çünkü bir insanın uzuvları, hiçbir zaman bir başka insana helal değildir. Kan bağışı yapılabilir. Ama bir uzuv bağışlanamaz. İnsana ait bir uzuv yenilemez. Kullanılamaz. Organ bağışı bu nedenle caiz olamaz."


Eve gelince internetten ölü insan etinin zaruret halinde yenmesi konusunu biraz araştırdım. Sonuç şöyleydi;


Darda kalanın kanı helal olmayan, kendi kendine ölmüş insan eti yemesi Şafiîlerin en meşhur ve sahih görülen görüşüne ve Hanbelîlerden Ebü'l Hattab'a göre caizdir. Dayandıkları delil, darda kalanın ölü insanın etini yemesi hayat hakkının tanınmasına aykırı değildir.

Mâlikî ve Zâhirîlere göre ise aç kalan ve açlıktan öleceğinden korkan kimsenin ölü insan eti yemesi caiz değildir. Mâlikîlerden ed-Düsûkî hâşiyesinde şöyle der: "İnsana gelince, ölü olsun diri olsun onu yemek caiz değildir. Darda kalan açlıktan ölse de bu böyledir" Zâhirîlerden İbn Hazm (ö. 456/1063) da aynı görüştedir.

Hanbelîlerin çoğunluk görüşüne göre, ölü düşman askeri gibi kanı helal kimselerden ise, açlıktan öleceğinden korkan kimse onun etinden yiyebilir. Delil şudur: Öldürülmesi helâl olan kimsenin öldürüldükten sonra yenmesi de zarûret halinde helâ) olur. Kendi kendine ölmesi de aynı hükme tabidir. Fakat kişi hayatında iken kanı helal olanlardan değilse, ölümünden sonra onun etini yemek de helâl olmaz.

Nitekim hadiste; "Ölünün kemiğini kırmak dirinin kemiğini kırmak gibidir" buyurulmuştur. Böyle bir kimseyi öldürmek nasıl haramsa ölünce etini yemek de aynı hükme tabi olmalıdır.