Niye yanasın; gözlerin karanlıkta görmeye alışmış
Tam kızıyorum ... Bu anayasayı neden değiştirmek için kolları sıvamaz diye... Yanıt geliyor, Nazım’ın dizelerinden.
Ben yanmazsam, sen yanmazsan, nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?
Öbürü ne istiyor?
Ben yanmaya razıyım da... O ne şiir sever ne de şair!
O ister ki, sür-git karanlıkta oturalım...
Tüm ışıklarımız kesilsin, lambalarımız sönsün teker teker...
Ve o bırak, yanmayı...
Bir mum bile yakmaz... Oturmayı sürdürelim, alacakaranlığı bile yakalamayalım... Dahası yanmayı göze alanın üzerine de bir bidon benzin dökmenin yollarını arar... Kül olsun... Sonra eğilir... Üfler o külleri... Ve gelir karanlığın ortasına bağdaş kurur...
Gözleri, nasılsa alışmış karanlıkta görmeye...
Ama yağma yok...
Kurtulacağız bu karanlıktan...
Türkiye’yi tam anlamıyla aydınlığa çıkarma savaşında geride kaldıkça, belleklerden de silinip gidecek... Bundan bilmem kaç yıl sonra, bugünün tarihini yazanlar onu dipnotuna bile oturtmayacak...
Ama ‘Ben yanmazsam, sen yanmazsan, nasıl çıkarız bu karanlıklardan?’ diye sana gel uzlaşalım diyenler, tarihte onurlu yerlerini alırlar...
Aziz ÜSTEL - star
|