[Abdullah KAÇ]

Birde bir konu var. Onuda konudaki diğer bazı mesajları görünce yazmak istedim.

Bazen bir kişi benim niyetim halis der. Önceki mesajlarda bahsedilmiş. Bazı arkadaşlarımızda niyetinin halis olduğunu söylerler. Ancak bazılarıda arkadaş nasıl niyeti halis olmak bu sen şunu yapmıyorsun bu küfre girer yada ne bileyim sen niyet de çık işin içinden ohh der.

Burada şunu söylemek isterim. Bir kere bu yorumların çok yanlış olduğuna inanıyorum. Yani bazılarımızda var diye düşünüyorum bu düşünce yapısı. Bendede vardı düne kadar. Nedir bu düşünce yapısı biraz açayım muallakta kalmasın.

Mesela bir kişi görürüz ya şuraya bak deriz böyle insanlarda var. Yada birini görürüz. bir eksiği vardır dini konularda hemen sıfat koyarız şuraya bak böyle insanlarda var deriz. Yada bir insan bir hata eder al işte deyip başlarız yoruma, oradan işte şu hadis bu sünnete göre bunu yapmak küfre gider deriz. Ben bunun çok yanlış olduğunu düşünüyorum. Evet belki yaptığı şey yanlış olabilir ama biz ne o kişi hakkında böyle düşünmeliyiz nede o kişi için böyle cümleler kullanmamalıyız. Neden?

Neden sorusunun cevabı çok uzundur aslında fakat kısaca bir örnek vereyim.

Mesela iki çocuk düşünelim. Birisi bir imamın oğlu. Biriside biriside kötü yolda olan bir kişinin hatta bir hristiyan ailenin oğlu diyelim. Biz diyoruz ki "Allah adalet sahibidir." peki Allah adalet sahibiyse nasıl oluyorda bir çocuğu müslüman iyi bir aileye birinide asi bir hıristiyan aileye veriyor? Müslüman ailedeki çocuk daha şanslı değilmi? Allah o çocuğu kayırıyormu?

Hayır! (Bu arada bunlar benim kendi süzgecimden geçenlerdir.)

Tabiki hayır. Çünkü Allah adalet sahibidir. Peki nasıl olacak? Burada müslüman olan resmen 5-0 önde başlamış oldu.

Kimi arkadaşlarımız ergenliğe kadar mükellef değildir diye geçireceklerdir akıllarından ama burada verilmesi gereken cevap bu değildir bence. Çünkü tamam ergenliğe kadar mükellef değiller ama birisi ergenliğe kadar müslümanlığı her gün öğreniyor o iklimde yetişiyor biriside hıristiyanlık ikliminde. Burada cevap şu olmalı.

Örneği şöyle devam ettirelim. Müslüman çocuk 5 birimlik bir noktada başlıyor hayatına islamiyet yönünden. Hıristinyan olan ise -5(eksi beş) birimden başlıyor. Burada sıfır noktasını ise müslümanlığa giriş noktası kabul edelim.

Şimdi imamın oğlu 5 birimden 9 birime çıktı varsayalım bu cetvelde. Hıristiyanın oğlu ise eksi beş birimden 3 birime çıktı.

Ne dedik Allah adalet sahibidir dedik. Ne oldu durum. İmamın oğlu 4 birim yükseldi bu cetvelde. Hıristiyanın oğlu ise 8 birim yükseldi. Aslında hıristiyan doğan çocuk bu örnekde müslümanı ikiye katlamış oldu. Allah Adalet Sahibidir. Ve bu iki çocuk arasındaki gerçekten adaleti ve dengeyi gözetecektir.

Şimdi en başa gidelim. Anlatmak istediğim aslında şu. Biz kendimizi 9. birimde görüp hissediyoruz belkide gerçekten o şekildede yaşıyoruz. Ve gördüğümüz 3. birimdeki bir kişi için ama böyle yapılırmı. Al işte.... vs şeklinde ileri geri konuşuyoruz. Bunun çok yanlış olduğunu düşünüyorum. Birileri birşeyi yanlış yapıyor olabilir ama o birileri Allah ın adalet terazisinde bizi ikiye katlıyor olabilir. Bunu ancak Allah bilir.

O yüzden hiçbir zaman kimseler için bu tip yorumlar içine girmemek gerekir diye düşünüyorum. Zira kalplerde olanı. Allahın Adalet terazisinde kimin kaç gram geleceğini Allah bilir.

Bu nedenle biz kendimize bakalım. birilerine bakıp yorum yapmamız çok yanlış hatta bu yaptığımız yorum mazallah bizi bile yanlışların içine sokabilir.

İnşallah faydalı bir mesaj olmuştur...

Selam ve dua ile...