[Feride]

Paramparça bir kalbin ortasında
Dilsiz bir duvar saati gibi duruyor
hüzünlerim
Saatler kalbimi kırık geçiyor…

Sonra inceden bir yağmur başlıyor
Usul usul konuyor avuçlarıma
Başım önümde diz çöküyorum toprağa

Ve bir ses fısıldıyor derinden:

Üzülme!
Ağladığı kadar güler insan…

(Alıntı)