seni düşünüyorum kaç zamandır.
yokluğun içimde dal sürüyor.
her yanımda inatçı sarmaşıklar
elim kolum bağlanıyor.
sonra sen çıkıp geliyorsun
tıpkı giderken ki gibi
hiç değişmemişsin.
bir bir koparıyorsun sarmaşıkları
her yanında çiçekler,
orta da yüzün, tüm çiçeklerden daha güzel.
hadi diyorsun bana Özgür'sün artık
kuşlar kadar Özgür,
bir kelebek kadar.
koşup kaybolmak geliyor içimden,
yapamıyorum
Özgür'lük korkutuyor beni,
bir adım atıyorum,
yığılıp kalıyorum yüzükuyun.
dizlerim kanıyor,
tıpkı çocukluktaki gibi.
tutup kaldırıyorsun beni
cesaretlendiriyorsun,
hadi! diyorsun, yapabilirsin!
anlıyorum ben Özgür olamam artık
anlıyorum, benim Özgür'lüğüm
sana olan tutsaklığımdır.
özgür çelik