Az önce öğrenmeye aç olduğum bir sözle karşılaştım.Çok beğenerek okuduğum Elif Şafak'ın Pinhan kitabından,söz şöyle idi
Biz nefsimizi silmekten yana değil bilmekten yanayız...
Ne demekti bu?
Dua edilirken ''Rabbim sen benim nefsimi körelt yahut Rabbim sen beni bir an bile olsun nefsimle başbaşa bırakma'' deriz.
Neden nefsin silinmesi değilde nefsin bilinmesi?
''Nefsini bilen,Rabbini bilir'' diye bir kelamda var.
Nefsini bilen ona uymaz diye bir kaideyi tefekkür edemiyorum.
Çünkü öyle bir zaman geliyor ki nefsin varlığını anbean hissedebiliyoruz.
Kısacası demek istediğim nefsi bilmek nedir?