[Fasl-ı Gül]

Mescid-i Aksa’yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum
Sanki bir yeraltı nehri çağlıyordu

Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerede kardeşlerim diyordu bir ses
İlk kıblesi benim ulu nebinin
Unuttu mu bunu her kes acaba

Burak dolanırdı yönlerimde
Miraca yol veren hız üssü idim
Kutsalımım belli şehir ismimden
Her yana nur saçan bir kürsü idim

Hani o günler ki binlerce mümin
Tek yürek halinde bana koşardı
Hemşehrim nebiler hatrı için
Cevaba erişen dualar vardı

Şimdi kimsecikler varmaz yanıma
Müminlerde yoksunum tek ve tenhayım
Rüzgârlar silemez silemez gözyaşımı
Çöllerde kayıp bir yetim vahayım


Mescidi Aksayı gördüm düşümde
Götür Müslüman’a selam diyordu
Dayanamıyorum bu ayrılığa
Kucaklasın beni İslam diyordu

Mehmet Akif İnan