[u.esra]

Sen yoksan Kimse Yoktur !
Herşey ilk adımla başlar.
Dönüp dönüp bakma ardına,
Çünkü senin yürümediğin yoldan yürümez hiç kimse.
Ve yürümüşken bir kez, menzilde sana yürüyecek göreceksin.
Yol vardır derde salar, yol vardır müptezel kılar.
Kitap'tan çıkıp Kitap'a ulaşmıyorsa yol dediğin, salla gitsin.
Kitap'a yolcu olmayan yolcu olamaz aşka.

Yürüyeceksin,
aşkı bileceksin, sonra kendini, yol olacaksın sonra.
Gözlerini koru,
dilinle susup yüreğinle konuşabildiğin gün
ihtiyacın olmayacak kelimelere
bir çift söz olacak iki damla göz yaşın
kayacak açılmış avuçlarına
üçüncüsünü kendine saklayacaksın
hayat seni gözlerinden tanıyacak.

Ama şimdi konuş.
Sen susarsan ancak sövgüler çoğaltır bu adamlar.
Sen konuşmazsan kulaklar iştmez, yürekler sarsılmaz.
Sen eğilip su vermezsen bir çiçeğe eğer
yanar kavrulur yeryüzünün tüm yeşili.
Sen öpmüşsen bir gülü yanağından, solmaktan utanır.
Sen okşamazsan, hiç kimse okşamaz hiçbir yetimi.
Ucuz kahramanlıkları geç, yalakalıklara eyvallah etme.
Bil ki en büyük kavgaya kendiyle tutuşur insan
ve sen savaşmazsan savaşmaz, savaşamaz hiç kimse.

Sil bütün isimleri, zincirleri kır.
Bil, bazı savaşların kahramanı yoktur.
Kendini bil, adını unut, yüreğini koru.
Meydana gel, meydana dur.
Unutma, sen yoksan kimse yoktur!

Muhammed Varol Öztürk

__________________