[Fasl-ı Gül]

İnsana, insan denmez kendini bulmayınca,
Gönül bir vîrânedir sevgiyle dolmayınca.
Öze dön bırak teni, sever isen kendini,
Yolda kalırsın inan Allah’la olmayınca.

Nefsine uymuşsan tam, işin câm üstüne câm,
Bir yere varamazsın rûhunla kalmayınca,
Allah ma’şûk, Allah yâr, gayrısı sînede bâr.
Eremezsin bir yere huzûra varmayınca.