|
"Bazen böyle olur işte: O kadar aşikarca var olan herşey, her nasılsa bütün debdebisiyle gizlenir...
Teneffüs ettiğimiz hava gibi.. Bizi sarar sarmalar, her yanmızı doldurur da, gören olmamıştır henüz onun yüzünü..
Fatıma; hava....
Fatıma; su..
Fatıma; hayat verdiği halde, öne çıkmayan, öne çıkmamaya razı olmuş; sessizliğin sesi Fatıma..
Nerede o? Bilen tanıyan var mı hakkınca?"
|