Hayatla lades kemiğinin ucundan tutum
Ne verdiyse aldım, koca hayatı uyuttum
Süslü göründü, kandırdı, ruhumu kemirdi
Her seferinde güldü, yine o lades dedi
Bir rüyanın bir hiç’in peşine düşüp gittim
Acemi gençlik! Ne boş yaşamışım! Kaybettim!
Ey hayat! Beni bırak! Artık aklım başımda,
Sana kanmayacağım, bu bir oyun; Aklımda
Mehmet Orhan DURDU