[Terennüm]

Peygamberimiz (sav) mağlubiyetle ne­ticelenen Uhud Savaşı´ndan sonra Medi­ne´ye geri döndüklerinde hiçbir sahabesine ikinci bir tek söz söylemedi.bu hâdiseden sonra da şu âyet nazil oldu"Allah´ın bir rahmeti olarak sen onla­ra yumuşak davrandın.Eğer katı kalpli ve kırıcı olsaydın etrafından dağılır giderlerdi" (Âl-i İmrân, 159)
Bu âyete göre Peygamberimiz insanları etrafına yumuşaklığı ile toplamıştır.İnsanlar katı, kırıcı bir insanı peygamber bile olsa terk ederler.Eğer biz insanları etrafımıza toplamak, onlara İslâm´ı anlatmak ve ya­şatmak istiyorsak, bu ancak bizim yumu­şaklığımızla olacaktır.Söylediğimiz sözler hakikat olabilir, muhatabımız da bunların doğru olduğunu bilebilir.Fakat onları bize bağlayacak olan beşeri münasebetlerdeki duygusal bağdır....