Belki biraz farklı olabilir ama,bende kendi kapasitemin müsaade ettiği kadar bir şeyler yazmak istiyorum.
Öncellikle bu tür konular tartışıldığında bazı arkadaşların ısrarla İslamı öne sürüp,Sanki elinde bir çubuk insanın gözüne sokarcasına Hımmm ne demekmiş o hepimiz Müslümanız soyumuz Adem ile Havva'ya dayanıyor, hepimiz oradan geldik,cız bakalım yoksa ağzına biber sürerim misali nasihatler verdiğini görüyoruz.Arkadaşım biz embesilmiyiz.Bilmiyormuyuz nerden gelip nereye gideceğimizi.Camilere girerken sadece ayakkıbılarımızı mı bir kenara bırakıyoruz? Kimliğimizi de bırakmıyormuyuz? Din,dil ,ırk ayrımı olmaksızın hep beraber secdeye varmıyormuyuz?Gerizekalımıyız da sürekli olarak bu anlatılmak isteniyor.Anlamak mümkün değil.
İkincisi.Ne mutlu Türk'üm diyene derken ,ne mutlu Türk doğana denilmediği ve bu ikisi arasındaki farkın çok iyi anlaşılması gerektiğini düşünüyorum.
Peki diyebilirmiyiz.Elbetteki sonuna kadar.Çünkü bunu demek için fazlası ile neden var.
Eğer benim atalarım Çinlilerin ülkesinin etrafını tuğla ile ördürtmüşse(çin seddi),
Atilla papa'ya ayağının altını öptürmüşse,
Koca Anadolu bir günde Türk yurdu yapılmışsa,Murat hüdavendigar ,Türkleri orta asya'ya geri sürmek için içip içip saldıran haçlı ordularına balkanlara dar etmişse,
İstanbulu alıp yüce peygamberimiz tarafından iltifat edilme onuruna nail olmuşsa,
Bir mektupla Avrupada yıllarca dansı yasaklamışsa,İngilizleri Çanakkaleye gömmüşse.Anadoluya göz diken yedi düvelin gözünü oymuşsa sonuna kadar Ne mutlu Türküm diyene.
Bu başarıları kat ,kat çoğaltmak mümkün.Geçmiş yüzyılların şartlarına göre çoğunluğu bilek gücüne dayanan ,birbirinden değerli bu başarılar bu sözü rahatlıkla söylememiz için fazlası ile yeterli.Kimbilir biraz rahat bıraksalardı, savaşlardan başımızı biraz kaldırabilseydik, başta bilim olmak üzere diğer alanlarda da çok başarılı olabilirdik diye düşünüyorum.Çünkü bu yetenek de Türk insanında var.
Benim aslında asıl anlatmak istediğim şudur ki ,bırakın biz bu sözü söyleyip söyleyemeyeceğimizi,acaba söylemeyi hak ediyormuyuz.Yoksa bizler birer hazırcı olup şöyle bir arkamıza dönüp tekrar tekrar vay anasına be atalarımız neler yapmış diyerek bir iki gururlandıktan sonra yeniden tv nin karşısına geçip tırışkadan hikayeler mi izliyoruz.?
O zaman bizlerin de bu sözü söylemeyi hak etmesi için bir şeyler yapılması gerekir.
Örneğin ,ne zaman ki bölgesine gelip ortalığı karıştıran devletlerin ensesine birer tokat atıp okyanusun bir ötesinden geldiği yere fırlatıp atacak güce geldiğinde,
Başta trafik ve terör olmak üzere sel ,enflasyon kısacası ne kadar canavar varsa hepsinin hakkından gelip ne zaman sınır dışı ederse.
Ülkesinin milli gelirini en üst seviyelere kadar yükseltip zekat verebilecek insan bile bulamadığında,
Üniversitelerimizden her alanda en iyi bilim adamlarını yetiştirip Dünya milletlerinin hizmetine sunduğunda,
Ayda en az 10-15 kg etin girdiği evin ,yüzünden kan fışkıran sağlıklı nesiller yetiştirildiğinde,
Ülkesinin lisanslı futbolcu sayısı kadar nüfusu olan ülkeleri,millete sinir krizi geçirtmeden yenebilecek güce geldiğinde,
İşte o zaman Türkiyede yaşayan tüm insanlar ülkesinde yaşamaktan keyif alacak ve gerçekten Türk olmaktan mutluluk duyacak ve bunun çığlıkları duyulacaktır.
Belki bunlar biraz dostlarımıza abartı gibi gelebilir ama asla imkansız ve hayal değildir.Olmaması için hiç bir neden yok.
Ve benim için sonuç olarak bu anlamlı sözün kuru kuru söylenmesinden çok bu sözü söylemeyi hak etmemizin gerektiğidir.
|