Her ağıt kendi sesleminde taşır sürûrunu. Ve ben sükûnete muteber kıldım sana mecz eyledim ne kadar harfim saklıysa gecenin rahlesinde. Bu ağıt, ellerimle büyüttüğüm yıldırzlarla ismine şerhettiğim bir parantez ol diyedir sevda şehrime. Bir sözdür bu sana, ilelebet göğsümde muskalanan. Söz ki Nûn’a değer Elif olmaya meylederken kalbim. Anlasana sevdegâhım. Sende cüzlensin istiyorum yüzünün ayetlerinde huzur surelerine matuf olan aşk.
çok güzel bir makaleydi canım emeğine sağlık + büyük bir keyifle okudum ;)