[elif zeynep]

Ne güzel.. "gerçek olsaydı,canımı verirdim..." çok güzeldi gerçekten

....

Mevlana Şems-i Tebrizi'yi tanımadan önce kendini sanata ve şiire vermişti. Şemsi Tebrizi'yi tanıdıktan sonra uyandı, şiirin ve sanatın hiçliğini anladı.Kalemini kırdı. Diyor ki: "Utarid gibi deftere düşkündüm.Ediplerin hepsinin üstünde yerim vardı. Sâkînin bir levhayı andıran yüzünü görünce,çıldırdım.. Kalemi kırdım..." (Nurettin Topçu,Mevlana ve Tasavvuf eseri'nden)