|
Aşk ki, ezelde bir merhaba imiş, hala ki O'dur derler..
Ve elest bezmindeki "merhaba"nın nüvesi olarak da düşünülebilir "aşk"..
Orada gönüllere ekilen; burada gözde ve gönülde yeşeren.. Bir bakıştan sonra ilmik ilmik yüreğe işlenen..
Anlatılmaz ki tarif edilsin..
Ve elbette aşk'a dair son söz:
"Aşk oldur ki Hakk'ı seve."
Eyvallah..
|