|
Okurken bir hayli duygulandım..
Acaba neydi benim bu duygu yoğunluğunu yaşamama sebep..Yazının güzel oluşu mu..? Yoksa yazının bir dostun gönlünden bana ulaşması mı..?
Sanırım ikinci şıkkı tercih edeceğim.
İşte ben bu yüzden çaresizlik sözünü literatürümden sildim. Çünkü çaresiz olduğunu düşünenlerin; belki onlar farkında değiller ama sığınabilecekleri bir liman vardır. Allah bizlere her şeyi sebepler dairesinde sunduğuna göre, bu sebeplerimiz, bu limanlarımız çoğu zaman "dostlarımız" oluyor.
Ve belki de, başımızı rahatlıkla sinesine yaslayıp, dertlerimizi hiç yüksünmeden anlatabileceğimiz dostlar bulmakta esas mesele..Ve..Bulunca da kaybetmemekte..
Sevgili dostum teşekkürler..
|