12-06-2009, 15:02
|
#11
|
|
|
Ne yazik ki gençlerimiz git gide Avrupali gençlere özeniyor. Sanirim bu durumda ailelerin büyük payi var. Çocuklarimiza, gençlerimize yeterli -bazen hiç- manevi egitimi ver/e/miyoruz. Islam temellerini benimsemediklerinden dolayi bir bosluk hissediyorlar ve o bosluk câzib gelen modellerle biçimlenmelerine yol açiyor... Çocuklarimiz, gençlerimiz aç, mâneviyat'a aç. Karinlarini doyurmakla is bitmiyor. Zaten gönüllerini doyurmazsaniz mideleri de doymak bilmez. Tatminsizlik baslar çünkü. Tipki günümüz Avrupa gençligi gibi. Hep daha fazla isterler, o fazlayi elde ettikleri vakitte biraz daha isterler, sonra biraz daha,... Anlayacaginiz taktirde; bir kisir döngü. Helâk'a sürükleye/bile/cek bir kisir döngü...
Etrafima bakiyorum da tabir-i caizse yasitlarimin "disi dolu", "içi bos". Kiz-erkek farketmeden öyle bir süse bürünmüsler ki sanki o süs altinda ezilecekler. Içlerindeki boslugu dis görünümlerine verdikleri önemle doldurmaya çalisiyorlar, ama nafile... Iki dakika sohbet ettiginizde herseyi açiga çikiyor... Bu gençlerin anne-baba olacaklarini düsündügümüzde acil olarak birseyler yapmamiz gerektiginin biraz daha farkina variyorum... Ya o çocuklarin durumu ne olacak? Simdiki çocuklarin hâlini begenmezken gelecekte bizleri ne bekliyor?
Çözüm ise gâyet açik; Kur'an'î hayat 
|
|
|
|