[Ak_Urfalı]

Aşk; yanmaktır Ey Sevgili!
Yanıp kül olmaktır,
Kerem gibi Aslına ermektir.
Ateşin ortasına hesapsız girmektir İbrahim misali.
Ki onun gönlünün yangınıdır ateşi gülistana çeviren.
Ki yanmak insanı kurtarır hamlıktan çiğlikten.
Hem ne diyordu şair;
"Yanmışın halinden ne bilsin ham
Sükut gerektir bize gayrı vesselam
Gözlerinden ayrı geçen her an yanmaktayım.
Bilesin!