Tekil Mesaj gösterimi
Alt 02-02-2010, 00:00   #2
Kullanıcı Adı
Kur'ânTalebesi
Standart
Utanıyorum; yıkılıp giden hayâ hissinden ve ortalığı saran yüzsüzlükden! Utanıyorum, milletime karşı vefâsızlıkdan ve onun çeşitli erozyonlarla aşınıp gitmesi karşısında hissizlikden, umursamazlıktan! Utanıyorum, hakkı tutup kaldıramamadan ve onu bâtılın savletinden kurtaramamadan! Utanıyorum, mâzînin gürültülerini ruhumda duyamayışımdan; hiç olmazsa, izzetle ölüp gitmeyi, zilletle hayata tercih edemeyişimden! Utanıyorum, irtikâb ettiğim haksızlıklardan, ufkumu saran hıyânetlerden ve ruhumu karartan aldatmacalardan! Utanıyorum, mürâî çehrelerden, sahte davranışlardan, samîmiyet bilmeyen ruhlardan..!


Utaniyorum... ve öfkeleniyorum! Gençlerimizin var olan enerjilerini bos ugraslarda savurmalarina öfkeleniyorum! Allah gibi güçlü bir kaleye siginma imkânlari var iken karanlik kuyulara hapsolmayi tercih edenlere öfke duyuyorum! Binmisiz bir âlâmet'e, nereye gittigimiz belli degil...

Hamd olsun bunlarin yani sira yarinlarimiza isik tutan gençlerimiz de var
  Alıntı ile Cevapla