[vaktileyl]

İçimde bir sızı…
Kırılan vazom değil derdim yitmeye başlayan çiçeğim...
Kırgınlığım yollara değil yolda sendeleyen benliğime..
Nemrutluların yaktığı ateşin yananı olmaktan değil ızdırabım,
Sevdalı denizlerde bir damla olamamamdan...

Kırılışlarımı uzatıyor boş kalışlarım avuçlarıma,
Hissedebildiğim kadar soluduğumdan mıdır..
Nefessiz kalışlarım…?
Ağırlaşan ceset kokusu içinde bir sızı,
Bir bilinmezlik destanı,belki de tek bir hece,
Cümlelerimde bir harf eksik belki de...
Ya da cümlelerime son mührü noktayı koyamıyorum.


Uyanışlarım oluyor sırtımda uykuya dalan her ses,
Yalnızlığıma ses etmiyorum,”sus”oluyorum sızımda...
Meryem’ in sukutunu dost tutuyorum,
Hurma kütüğünün gözyaşları oluyorum...
Güle meftun bulutun yalnızlığı muhatap gözlerime,
Kelal_i dille adımlıyorum yolları...



Alıntı