[akgurbetci]

Akrabalardan uzak yasayinca araya ister istemez bir mesafe giriyor. Cocukken daha kolay oluyor kaynasmak ama büyüdükce zorlasiyor gibime geliyor. Akraba olunmasina ragmen samimiyetlik kurmak hemen mümkün olmuyor. Yurt disinda yasayinca ise, kapi komusunuzu zamanla akrabalarinizdan daha iyi tanir hale geliyorsunuz. Maddi manevi sebeplerden dolayi devamli memlekete gitme imkanida olmuyor. Bir kac sene sonra tekrar gittiginizde insanlari taniyamaz hale geliyorsunuz. Simdi neyse ki internet araci ile görüsebiliyorsunuz. Ama eskiden sadece telefon ve mektup vardi. Bir nevi üzüce bi durum. Benim mesela ne ananem ne dedem ne teyzem ne amcam ne kuzenlerim var burada. Bu konuda üncü kusak cok sansli. Teyzeler amcalar anane babane dedeler kuzenler. Herkes var. Ananemi kaybettigimzde (Allah rahmet eylesin) öyle cok üzülmüstüm ki, bilhassa kendisiyle gönlümün arzu ettigi kadar vakit geciremedigim icin üzülmüstüm. Simdi ki bücürler ise ananelerin babanelerin kiymetini bilmiyorlar. Konuyu biraz fazla uzattim sanirim. Ama icim doluymus demek ki bu konuda