Bilinenin hissedilememesi sancısıyla…
Yeşermeye durmadan kalbim, susun! Susun…
Bilmemeliyim kaldıramaz daha fazlasını bedenim…
Rabbim! Geldim. Başka kimi var açılacak ellerimin…
“Kemeseli’l-hımar yahmilu asfara”dan kurtaracak kim?!
Duyur nefhasını nurunun,
Cuş-i huruşla savrulsun ruhum,
Rabbim! Geldim!
Sen’sin hem ilkim hem sonum…