BABİL
Yetişir! Kalbimin üstünden
bu göğü indir!
Gel! Ateş içre Aşk gibi gel.
Geldikçe dönsün iç içe tennûreler.
Bana h i ç l i ğ i n o ğ ü z e l
e l b i s e l e r i n i
g i y d i r!
Zaman, ankebut zaman! Sen
tenimden sökül!
Uğursuz kule ve akan yılan
nağmaleri yükseliyor yine
bağçelerde. Sözlerse,
gitgide, bulanık
gül!
Yâ, t a h a mmüüül!
Yâ, t a h a mmüüül!
Atım tüy döktü.İşte altın telekler.
Sürt birbirine. Kalksın perde.
Berhâva olsun mühür!
Dün gece, Babil’e iki melek
indi sessizce. Ruhum, sus ve seyret.
Başladı t e k e r r ü r !
Yâ, taham m ü ü l!
Yâ, taham m ü ü l!
V.B.BAYRIL