Tedhişçinin belli bir hedefi vardır. O da devlettir, ama devlete başkaldırmakla bir yere varılamaz, bunu iyi bilmeleri gerekir. Üstelik oynadıkları oyun sadece oyalanacakları kanlı bir oyundur. Oyundan başını alıp da sevgi denemesine bile akıl erdiremezler. Bir sevgi tatsalar belki de tüm öfkeler biranda sona erebilir. Ya yürekleri olmadığı için, ya da kalp gözleri yok olduğundan gerçekleri göremiyorlar, dolayısıyla sevgiden söz edemezler bu yüzden. Aslında devletin başındakiler daha akıllı bir politika izlemiş olsalar tedhişçiler bu kanlı oyunu devam ettiremezler. Yanlış politikalar çoğu kez tedhiş hareketlerini başarılı kılmaktadır. Otoriter bir rejim bile sadece polisiye tedbirlerle ayakta durmaz, asayişi ve güveni temin edecek politikalara ve kültürel propagandalara da ihtiyacı vardır. Aksi takdirde Türk insanına; ‘Ben altı ayda [şer örgüt]’nın kökünü kazıyacağım’ gibi afakî ve hamasi nutuklar çözüm diye yutturulur. Kazımak kavramı dahi tek başına tedhişçileri yüreklendirmekte ve yapacakları eylemlerine güç katmaktadır. O halde basiretli politikalara acilen ihtiyaç var diyebiliriz.
evet birde sevgi tatsalar bir anda öfkeleri son bulabilir....
belkide kalp gözleri kapalıdır....
evet yıllarca devlet politikaları yanlış yapılmıştır sebebi belli herkes kendine çalışmıştır..
ama bazı şeylerin zamanı geldi bu oyun bozulacak Allahın izniyle..
hocam yazı için tesekürler... emeğine sağlık.
|