Kim bilir; seni kim, nerede, ne acelelikle bekliyor? Serapa dizilmiş, gayri ihtiyari yaşayan ve yaşamdan
zevk almayan, niçin yaşadığını bılmeyen, ne çok insan vardır, kim bilir? Kollarını açmış
nereden, ne gelecek diye ümitle bekleyen ve seni gorünce seninle beraber
kainata ve kainatın yaratıcısına sarılmayı bekleyen ve de
beklediğini bilmeyen, ne çok insan vardır...
(Ayşe Yılmaz)