Kişi “ben” dedikçe “benim” dedikçe belki farkında olmadan giderek Nemrut’laşıyor. “Ben”lik
ağır basıyor da çoklarını kendisinin sanıyor. Eline verilen her imkanın, her makamın
ve her nimetin daima kendisi ile kalacağına inanıyor. Malı, mülkü, şanı, şöhreti
ne denli çok olursa o denli hükümranlığa soyunuyor. Ve bir zamanlar
Firavunların yaptığı gibi kendini tanrı ilan ediyor...
(Eylül Başak)