Bir ezgidir ruhumun inleyişleri makamını bilmediğim. Girdaplarda düşüncelerim, bir şey eksik kalır
çözemediğim. Yağmur sonrası sokak kenarlarında akan sulara kapılıp gider bakışlarım ve
gece olur, ay yüzünü gösterir, ruhumun denizi “gel”lerle yükselir… Yine sen
kalırsın bahçemde açan tek gonca gül, sen kalacaksın bir ömür...
(H. Hüseyin Kemal)