Hala kimlik tartışmalarında ortak noktayı bulamamak ne kadar acı..
Biz kendimizi başkalarına anlatmakla,kimlikçiliği,ırkçılığı def etmekle yükümlüyken daha kendi içimizde anlaşamıyoruz..
Ben KÜRDÜM..Tam 8 sene Ne Mutlu TÜRKÜM diyene demek zorunda bırakıldım..
Bu Ülkenin büyük çoğunluğunu oluşturduğum halde hemde..
Kürt ve arap kimliği olan bir anne ve babanın çocuğuyum..
Onlar hiç bir zaman, bu dayatmacılığa ve zorbalığa rağmen hiç bir zaman dil ve ırk ayrımı yaptırmadılar bize..
Okulda pkklılar yüzünden bütün kürtleri karalayan öğretmenlerimizi şikayet etmeye kalktığımda annem ''onlar cahil kızım duyma'' derdi..
Üzülmez miydik? Nerelisin sorusuna ''mardinliyiz'' demeye korkardık biz!
Yanıt hep ''aa siz kürtmüsünüz yoksa?'' olurdu çünkü..
Mardinde binlerce arap olduğu halde direk kürtlük damgasıyla burun kıvrılırdı yüzümüze!
Bu gün o dağa çıkartılan gençlerde,kürt devleti kurulması için destek veren kürtlerde geçmişte ''burun kıvrılıp kürt diye itilen'' o çocuklardan oluşuyor bunu biliyor musunuz?
Milliyetçiliği savunuyorum ama ırk milliyetçiliğini değil,İSLAM milliyetçiliğini..
Irkçılığı yasaklayan,ırkçı olmaktan men eden bir Peygamber'in ümmetiyiz..
Bu gün nasıl olurdu hem müslümanım diyip hemde ''türk/kürt'' kavgasına girebiliyoruz?
Irkıyla övünenler önce imanını sonra vicdanını muhasebe etsinler..
Ben çok utanıyorum..
Kürt sorunu yokken kürt sorununu çıkartanların amacı geçmişte ne ise bu günde odur..
Bunun hala idrakinde olmamak çok büyük bir kayıp..
Onları sevindirircesine kimlik kavgasına tutuşmakta..
Ben Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıyım Türk Cumhuriyeti vatandaşı değil!
Türk değilim..Kürtlüğümlede Araplığımlada Türklüğümlede gurur duymadım..
Benim kimliğim ırkım değil,
''benim kimliğim insanlığımdır!''
|