Şu kısacık dünya hayatımızda, şu daracık yeryüzünde, insan yüzü en sık muhatap olduğumuz,
en çok yüzyüze geldiğimiz yüzeydir. Ancak, [...] sık sık baktığımız herhangi
bir yüzey bir süre sonra bıkkınlık getirirken; insan yüzüne baktıkça,
bıkkınlık değil, mutluluk duyarız. Şükür ki, en çok sevdiğimiz
yüzler en sık baktığımız yüzlerdir. En çok da, âşinası
olduğumuz yüzleri özleriz...
(Senai Demirci)