|
“–Kervânımın harâmîler tarafından gasbedildiğini duyunca gönlüme nazar ettim. Acabâ bir hüzün var mı, yâni nazargâh-ı ilâhî olan kalbime dünyâ sevgisi bulaşmış mı diye kendimi yokladım. İçimde herhangi bir hüznün mevcûd olmadığını görünce gönlümdeki Allâh muhabbetinin dünyâ sevgisi ile zedelenmemiş olduğuna kanâat getirerek bu durumdan dolayı Cenâb-ı Allâh’a hamdettim. Daha sonra kervânımın kurtarıldığı haberi gelince de aynı şekilde hareket ederek bu defa kalbimde dünyâ malı dolayısıyla herhangi bir sevginin zuhûr edip etmediğine baktım. Böyle bir tehlikenin olmadığını müşâhede ile yine Rabbime hamdettim…”
nefis söylemiş. Allah razı olsun..
|