Kalbine gönderdim yazdığım mektupları
yarı uyanık uykularda nefessiz
karanlığa söyledim seni ben,
sen uykunun en derinindeyken.
âh sevgilim bana uçurum kenarlarında açmak yazılı
dikenlere tutunmak ayağımın altından kayarken toprak.
ellerim ondan yaralı kalbim gibi bak.
sen hiç uyanıyor musun ağlayarak kulaklarında sesim nefessiz sıçrayarak?
dün gece seni gördüm düşümde düşümde düşündeydin benimle o evdeydin
gözlerin önünde kalbin ellerindeydin.
ağlarken içimde bütün sesler ayrılığa teselliydin.
sen hiç düşünde görüyor musun ıslak yanaklarımı
ve ellerimde mürekkebi dağılmış bu ıslak kağıtları?
....
okuyor musun sevgilim?
kalbine gönderdim yazdığım mektupları.
alıntıdır