Alıntı:
ALmi´ Nickli Üyeden Alıntı
Ölümden asla korkmuyorum diyene kesinlikle inanmam. Ölümden korkmamak için tertemiz bir amelinin olması gerek kişinin. Kim bana dinin gereklerini tam olarak , eksiksiz , hakkıyla yapan ; amellerinde salih amel dışında yanlışa düşmemiş tek bir kişiyi gösterebilir ? Hiçkimse gösteremez. Çünkü maalesef böyle biri yok.
Bu yüzden evet korkuyorum , çekiniyorum Rabbimin karşısına bu halde çıkmaktan.
O bize ne mükafatlar ne zenginlikler verdi. Defalarca şans verdi.. Peki ya biz o verilen şansları değerlendirebildik mi tam olarak? ya da onca güzelliğin farkına varabilerek yaşayabildik mi şu hayatta? Bu sorulara maalesef demekten başka cevabım yok.
Şimdi nasıl olur da 'hayır asla korkmuyorum' diyebilirim yüzsüzce?
Tamam diğer yandan ölümün aslında bir başlangıç olduğunu , aslında gerçekte sadece orada mutlu sadece orada huzurun en büyüğünü tadacağımız da biliyoruz.
En azından bunu düşünerek biraz rahatlayabiliyoruz..
Ama varolan gerçekleri de gözardı ederek , hiçbir yanlışımızın olmadığını söyleyerek kendimizi de kandırmanın bir manası yok.
Ne bileyim ya.. Karşık bu mevzular.. Rabbim ıslah etsin hepimizi.. Önüne ona layık bir kul olarak çıkmamızı nasip etsin inşallah..
|
Çok haklısın. Ben de anormal bir rahatlık var. Allah nasıl olsa günahlarımı affedecektir gibi bir yanlış rahatlık içersindeyim. Bu yüzden ölümden korkum yalnızca o anki çekeceğim acıdan ibaret.