Cogu arkadaslarin yorumlarina katiliyorum. Bi iki cümlede ben yazayim.
Dünyaya gelisimizin bir sebebi var bir manasi var. Oda su ki Rabbim tarafindan sinava cekiliyoruz. Hepimiz biliyoruz bunu. Bu dünyada ektiklerimizi o dünyada bicecegiz. Ve insanoglu günahkardir. Mükemmelik günahsizlik Peygamberlere mahsustu. Ama günahkar ile kafir arasinda kocamaaan bir fark var. Zerre kadar günahim olsada bogazima kadar günaha batmis olsamda Allahin affina siginabilirim. Eger iman etmis bir insansam tabi. Cünkü Rabbim en bagislayicidir. Sadece kul hakkiyla Allahin huzuruna cikmamizi istemiyor. Ve bende söyle düsünüyorum ki (öyledirde sanirim?) eger hayirl bir kul isek amellerimiz iyi ise o zaman ölümümüzde hayirli olacaktir. InsaAllah Rabbim hayirli ölümler nasip eyler bizlere...
Misal vereyim. Bir kac sene öncesinden sevgili haci anneannem rahmetli oldu. Ölmeden bir kac dakika önce 'iyimisin anne' diye sormus dayim. 'oglum ben iyiyim siz kendizi düsünün' demis. Sonra sehadet getirip son nefesini almis vermemek üzere. Azap cekmedi yani her halinden belliydi. Rabbim bizlerede öyle ölümler nasip eylesin insaAllah.
Anneminde bir duasi var hep 'Allahim kus gibi canimi al' der. Anlayan anlar bu duayi. Amin diyorum bende...
Akinci kardesimin paylastigi siiride cok seviyorum. Ölüm güzel olmasaydi sahi ölürmüydü peygamber?
Benim de en büyük korkup hesap günüdür... Ama korktugum kadar da Allahin affina singiyorum. Affolunanlardan olmak dilegiyle.
Konuyu acan arkadasa tekrar tesekkürler mühim bi konu ve hak eden ilgiyi görüyor. Bölyesi konulari daha cok görmek nasip olur insaAllah.
|