[Mâsivâ]

Başka bir dünya dışarıda olup biten serüven…
Bir başka hayatın kırıntıları sesliliğin içindeki sessizlik senfonisi..
Benden uzak bana yakın olan geçmişin ve şimdilerin çığlıkları..

Karanlığın içinde büyüyen aydınlık beni coşturan..
Katık edilen beyazlar saklı tutulan öfke kanamalarım beni isyankar eden..
Suskunluk ardında yatan şımarık çocukluğum beni sevimli kılan..
Asiliğimdir; masumluğumu gölgede bırakan..
Ya da adımın eşanlamlısıdır; deliliğime tanık olan..

Bakma çocuk olduğuma
Düştüm ama dizlerim kanamadı..
Sadece ve sadece derin yaralar açtı..
Ben koştum o uçtu..
Hayat denilen yalan şemsiye ardından..

Gıcıkım hayat sana; kendime gıcık olduğum kadar…
Benim kırmızı pabuçlarımı elimden aldığın için..
Çocukluğumu genzimde yutkunamadan bıraktığın için..
Kısacası; senden nefret ediyorum kendimden ettiğim kadar..
Kirpiklerimde hüzün damlalarını bıraktığın için…

alıntı