Siyaset Forum - Tekil Mesaj gösterimi

**HazâL** · 09-23-2010, 12:42

Soykırım Yıllarında Radikal Siyonistler

Bu bölüm boyunca incelediğimiz gerçekler, II. Dünya Savaşı yıllarında korkunç bir Yahudi soykırımı yaşandığını açıkça göstermektedir. Tarihin en büyük zulümleri arasında yer alan bu büyük trajediyi şiddetle ve nefretle kınamak, her vicdan sahibi insanın görevidir.

Ancak ne ilginçtir ki, bazı insanlar, hem de Yahudilerin içinden çıkmış bazı insanlar, bu vahşete karşı çıkmak yerine, bu vahşetin sorumlusu olan Nazilerle iş birliği yapmışlardır. Bu kişiler, kitabın ilk bölümünde incelediğimiz gibi, radikal Siyonistlerdir. Filistin'de bir Yahudi Devleti kurmak için Nazi Almanyası ile kirli bir iş birliği yapan bazı Siyonistler, soykırım yıllarında bile Nazilerle dirsek temasını korumuşlar, dahası Yahudilerin Nazi zulmünden kurtarılması için en ufak bir girişimde bulunmamışlardır.

Polonya'da idam edilen Yahudiler.

Bu, tarihsel kanıtlarla belgelenmiş bir gerçektir. Amerikalı Yahudi tarihçi Lenni Brenner, Zionism in the Age of Dictators adlı kitabında, II. Dünya Savaşı sırasında asimilasyonist Yahudi organizasyonlarının Nazi işgali altındaki ülkelerdeki Yahudileri kurtarmak için ellerinden gelen herşeyi yaptıklarını yazar. Ancak Brenner'ın özellikle vurguladığı gibi, birtakım Siyonistler Nazilerin elindeki Yahudilerin kurtarılması konusu ile hiç ilgilenmemişler, hatta bu konudaki çabaların bir kısımını engellemişlerdir. Brenner, WZO'nun (Dünya Siyonist Örgütü) bu konudaki tepkisizliği karşısında, pek çok Yahudi'nin "Avrupalı kardeşlerimiz katledilirken, siz nasıl buna sırt çevirebilirsiniz?" mantığı ile isyan ettiğini yazar.10Polonyalı Siyonist lider İzak Gruenbaum, bu konuda bazı Siyonistlere yöneltilen suçlamaları ve kendilerinin cevabını 1943'teki bir yazısında şöyle anlatır:

Şu içinde bulunduğumuz dönemde, Erez İsrail'de bazı yorumlar yapılıyor. Bize, 'Erez İsrail'i (İsrail topraklarını) şu zor günümüzde öncelikli hedef yapmayın, Yahudiler yok edilirken yalnızca Filistin ile ilgilenmeyin' diyorlar. Ben bunu kabul etmiyorum. Ve insanlar bize 'Keren Hayesod'dan (Filistin'deki Siyonist fon) Avrupalı Yahudileri kurtarmak için para ayıramaz mısınız?' diye soruyorlar. Ben de 'Hayır' diyorum. Tekrar ediyorum, 'Hayır'... Bence Siyonist hareketi ikinci sıraya koymaya çalışan bu eğilime karşı çıkmalıyız. Ve bu yüzden insanlar bize 'antisemit' diyorlar, Yahudileri kurtarma işlerine öncelik tanımadığımız için. 11

Gruenbaum, yazısının sonunda ise "Siyonizm herşeyin üzerindedir" diyordu.

Polonyalı Siyonist lider İzak Gruenbaum

Radikal Siyonistlerin mantığı açıktı: Onlara göre, Avrupalı Yahudileri kurtarmakla uğraşmak Siyonizme ihanet olurdu. Ellerindeki tüm güç ve imkanı Filistin'de bir Yahudi devleti kurmak için kullanıyorlardı ve Avrupalı Yahudileri Nazilerin elinden kurtarmak için hiçbir girişimde bulunmayacaklarını açıkça ifade ediyorlardı.

Peki neden kendi soydaşlarına karşı bu denli acımasız davranabiliyorlardı? Siyonist HeChalutz Örgütü'nün İsviçre temsilcisi Nathan Schwalb'ın Siyonist dostlarına yazdığı bir mektup bu sorunun cevabını bulmak açısından oldukça değerlidir. Şöyle yazmıştır Schwalb:

Aynı I. Dünya Savaşı'ndan sonra olduğu gibi, bu savaş bittiğinde de galip devletler dünya coğrafyasını yeniden belirleyeceklerdir. Dolayısıyla, savaş sonunda Erez İsrail'in İsrail Devleti'ne dönüşmesi için elimizden gelen herşeyi yapmalıyız. Ancak şunu bilmeliyiz ki, savaş sırasında müttefik ülkelerin çok kanı dökülmüştür ve dökülmektedir. Bu durumda, eğer bizim hiç kanımız dökülmezse, savaş sonunda kurulacak pazarlık masasında nasıl ne hakla toprak isteyebiliriz?.. Yalnızca kanımızı akıtarak toprağa sahip olmamız mümkündür.12

Kısacası bazı Siyonistler Yahudilerin topluca öldürülmesinin, savaş sonrasında Filistin'i isterken kendilerine büyük bir haklılık kazandıracağını düşünmüşlerdir. Bu nedenle Avrupalı Yahudileri soykırımdan kurtarmak için hiçbir girişimde bulunmamışlardır.

Bunun pek çok kanıtı vardır. Örneğin Amerika'da Siyonist hareketin önderi olan Stephen Wise, asimilasyonist Yahudiler ve insan hakları savunucuları tarafından kurulan "Avrupa Yahudilerini Kurtarmak İçin Acil Komite" (Emergency Committee to Save the Jewish People of Europe) adlı kuruluşun Nazi topraklarındaki Yahudileri bir an önce güvenli bölgelere kaçırma çabalarına şiddetle karşı çıkmıştır. Çünkü bu kurtarılacak Yahudiler Filistin'e değil, başka herhangi bir yere transfer edilecektir. Bunun üzerine çileden çıkan Komite yöneticilerinden Peter Bergson, Wise'a şöyle demişti: "Eğer yanan bir evin içinde olsaydınız, dışardaki insanların ne diye bağırmalarını isterdiniz; 'şu yananları kurtarın' diye mi, yoksa 'şu yananları Waldorf Astoria Oteli'ne götürerek kurtarın' diye mi?"13

Kısacası birtakım Siyonist liderler, Nazi vahşeti altında zulüm gören ve can veren soydaşlarına açıkça ihanet etmişlerdir. Bugün bu gerçek, radikal Siyonizme karşı çıkan Yahudiler tarafından ısrarla dile getirilmekte ve ihanetin hesabı sorulmaktadır.

09-23-2010, 12:42	#3
Kullanıcı Adı HazâL	Soykırım Yıllarında Radikal Siyonistler Soykırım Yıllarında Radikal Siyonistler Bu bölüm boyunca incelediğimiz gerçekler, II. Dünya Savaşı yıllarında korkunç bir Yahudi soykırımı yaşandığını açıkça göstermektedir. Tarihin en büyük zulümleri arasında yer alan bu büyük trajediyi şiddetle ve nefretle kınamak, her vicdan sahibi insanın görevidir. Ancak ne ilginçtir ki, bazı insanlar, hem de Yahudilerin içinden çıkmış bazı insanlar, bu vahşete karşı çıkmak yerine, bu vahşetin sorumlusu olan Nazilerle iş birliği yapmışlardır. Bu kişiler, kitabın ilk bölümünde incelediğimiz gibi, radikal Siyonistlerdir. Filistin'de bir Yahudi Devleti kurmak için Nazi Almanyası ile kirli bir iş birliği yapan bazı Siyonistler, soykırım yıllarında bile Nazilerle dirsek temasını korumuşlar, dahası Yahudilerin Nazi zulmünden kurtarılması için en ufak bir girişimde bulunmamışlardır. Polonya'da idam edilen Yahudiler. Bu, tarihsel kanıtlarla belgelenmiş bir gerçektir. Amerikalı Yahudi tarihçi Lenni Brenner, Zionism in the Age of Dictators adlı kitabında, II. Dünya Savaşı sırasında asimilasyonist Yahudi organizasyonlarının Nazi işgali altındaki ülkelerdeki Yahudileri kurtarmak için ellerinden gelen herşeyi yaptıklarını yazar. Ancak Brenner'ın özellikle vurguladığı gibi, birtakım Siyonistler Nazilerin elindeki Yahudilerin kurtarılması konusu ile hiç ilgilenmemişler, hatta bu konudaki çabaların bir kısımını engellemişlerdir. Brenner, WZO'nun (Dünya Siyonist Örgütü) bu konudaki tepkisizliği karşısında, pek çok Yahudi'nin "Avrupalı kardeşlerimiz katledilirken, siz nasıl buna sırt çevirebilirsiniz?" mantığı ile isyan ettiğini yazar.10Polonyalı Siyonist lider İzak Gruenbaum, bu konuda bazı Siyonistlere yöneltilen suçlamaları ve kendilerinin cevabını 1943'teki bir yazısında şöyle anlatır: Şu içinde bulunduğumuz dönemde, Erez İsrail'de bazı yorumlar yapılıyor. Bize, 'Erez İsrail'i (İsrail topraklarını) şu zor günümüzde öncelikli hedef yapmayın, Yahudiler yok edilirken yalnızca Filistin ile ilgilenmeyin' diyorlar. Ben bunu kabul etmiyorum. Ve insanlar bize 'Keren Hayesod'dan (Filistin'deki Siyonist fon) Avrupalı Yahudileri kurtarmak için para ayıramaz mısınız?' diye soruyorlar. Ben de 'Hayır' diyorum. Tekrar ediyorum, 'Hayır'... Bence Siyonist hareketi ikinci sıraya koymaya çalışan bu eğilime karşı çıkmalıyız. Ve bu yüzden insanlar bize 'antisemit' diyorlar, Yahudileri kurtarma işlerine öncelik tanımadığımız için. 11 Gruenbaum, yazısının sonunda ise "Siyonizm herşeyin üzerindedir" diyordu. Polonyalı Siyonist lider İzak Gruenbaum Radikal Siyonistlerin mantığı açıktı: Onlara göre, Avrupalı Yahudileri kurtarmakla uğraşmak Siyonizme ihanet olurdu. Ellerindeki tüm güç ve imkanı Filistin'de bir Yahudi devleti kurmak için kullanıyorlardı ve Avrupalı Yahudileri Nazilerin elinden kurtarmak için hiçbir girişimde bulunmayacaklarını açıkça ifade ediyorlardı. Peki neden kendi soydaşlarına karşı bu denli acımasız davranabiliyorlardı? Siyonist HeChalutz Örgütü'nün İsviçre temsilcisi Nathan Schwalb'ın Siyonist dostlarına yazdığı bir mektup bu sorunun cevabını bulmak açısından oldukça değerlidir. Şöyle yazmıştır Schwalb: Aynı I. Dünya Savaşı'ndan sonra olduğu gibi, bu savaş bittiğinde de galip devletler dünya coğrafyasını yeniden belirleyeceklerdir. Dolayısıyla, savaş sonunda Erez İsrail'in İsrail Devleti'ne dönüşmesi için elimizden gelen herşeyi yapmalıyız. Ancak şunu bilmeliyiz ki, savaş sırasında müttefik ülkelerin çok kanı dökülmüştür ve dökülmektedir. Bu durumda, eğer bizim hiç kanımız dökülmezse, savaş sonunda kurulacak pazarlık masasında nasıl ne hakla toprak isteyebiliriz?.. Yalnızca kanımızı akıtarak toprağa sahip olmamız mümkündür.12 Kısacası bazı Siyonistler Yahudilerin topluca öldürülmesinin, savaş sonrasında Filistin'i isterken kendilerine büyük bir haklılık kazandıracağını düşünmüşlerdir. Bu nedenle Avrupalı Yahudileri soykırımdan kurtarmak için hiçbir girişimde bulunmamışlardır. Bunun pek çok kanıtı vardır. Örneğin Amerika'da Siyonist hareketin önderi olan Stephen Wise, asimilasyonist Yahudiler ve insan hakları savunucuları tarafından kurulan "Avrupa Yahudilerini Kurtarmak İçin Acil Komite" (Emergency Committee to Save the Jewish People of Europe) adlı kuruluşun Nazi topraklarındaki Yahudileri bir an önce güvenli bölgelere kaçırma çabalarına şiddetle karşı çıkmıştır. Çünkü bu kurtarılacak Yahudiler Filistin'e değil, başka herhangi bir yere transfer edilecektir. Bunun üzerine çileden çıkan Komite yöneticilerinden Peter Bergson, Wise'a şöyle demişti: "Eğer yanan bir evin içinde olsaydınız, dışardaki insanların ne diye bağırmalarını isterdiniz; 'şu yananları kurtarın' diye mi, yoksa 'şu yananları Waldorf Astoria Oteli'ne götürerek kurtarın' diye mi?"13 Kısacası birtakım Siyonist liderler, Nazi vahşeti altında zulüm gören ve can veren soydaşlarına açıkça ihanet etmişlerdir. Bugün bu gerçek, radikal Siyonizme karşı çıkan Yahudiler tarafından ısrarla dile getirilmekte ve ihanetin hesabı sorulmaktadır.