(..karanfiller sarayında ölü bir kedinin üfürüğü serinletiyor sol elimi.
ben buyum işte en kuru veda, çıkılmayan yolculuk!..)
Taşıdığım bavulları kaybettim.
Her zaman yetimim ayrılırken şehirlerden.
Biriktirdiğim tren seslerini harcadım.
Otobüsler dar geliyor, uçaklar kanatsız.
...limitsiz kere limitsizim.
Umay Umay