[Gönülden]

Yazı çok güzeldi sevgili Hatice Mevlam razı olsun..

Ancak her şeye hüsn-i zan ile bakıp, iyilik düşünen insanlar daimî bir şekilde huzurlu olurlar. Başkaları hakkında kötülük düşünenlerin en büyük zararı, önce kendilerine olur. Onlar gönül huzurlarını kaçırırlar. Kendi hayatını tanzim edecek, kendi eksik ve kusurlarını görüp bunları telâfî edecek yerde; hep başkaları ile meşgul olurlar. Başkalarının iyi hâlde olması kendisini huzursuz eder; kötü duruma düşmesi de mutlu... Böylece kendi huzur ve mutluluğunu, tamamen başkalarının durumuna endekslemiş olur.

Manevi hayatımızdaki kara lekeler kalbimizde körlüğe neden olur...bu sebeple bir yerde karşılaşacağımız günahlara heveslenirsek gaflete gömülür o atmosfere ayak uydururuz...ve burda en büyük kayıp virane bir hal alacak olan kalbimiz yani bizler oluruz...biz insanoğluna değişik mazhariyetler ihsan eden Rabbimize karşın ihsan ve nimetlere şükretmeli ve o konuma göre bir duruş belirlemeliyiz...Mevlam suizan edip yanılmaktansa hüsnüzan edip yanılanlardan eylesin..