Alıntı:
Gönülden Nickli Üyeden Alıntı
.
Müslümanlığımız, bir dinimizin var olduğu, başımız sıkışınca hatırımıza gelir olmuş. Namazlarımızı, bir tutam korkumuz kalmışsa kılmışız. Evlatlarımız, bu eriyen dünyada o korkuyu da tatmamış ve yürekleri artık tümüyle ulaşılmaz olmuş. Tanışamadıkları ve anlatamadığımız güzelliklere, yaratılış sebepleri de eklenmiş. Niçin bu hayatta bulunduklarını ve hangi kudret tarafından nefes alabildiklerini bilemeden, kendilerinden dahî uzaklaşmışlar, elimizden kaymışlar.
Yok olan dünyada, rûhumuzun gül bahçesini, bataklıkla değişmişiz…
|
Çok doğru.
Dinimizden bir haber kendimizden bir haber müslümanlık dilimizde süs olmuş .Namazını kılma dinin emirlerine uyma sonra müslümanım diye geçin.Ne zaman idrak edebileceğiz acaba dünyanın ölümlü geçici bir yolculuk olduğunu son nefestemi?Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyanın derdi tasasına düşüyoruz dünyaya gelmekteki maksadımızı unutuyoruz ne yazık ki..
Özentilik almış başını gidiyor.Nedense özendiğimiz kişiler dinsiz imansız kişiler oluyor genellikle. Bunların yerinde niçin peygamber efendimizi ve eshabını islama hizmet eden büyük alimleri neden örnek alamıyoruz?cevabı çok açık aslında ..nefs ve şeytan
(Rabbim nefsimizi müslüman edebilmeyi ve şeytanın maskarası olmaktan hepimizi korusun )AMİN..