Kürtçede ‘güzel’ anlamına gelen ‘Delal’, zarafetinden dolayı ona verilen bir kod isimdi. Asıl adı Saime Aşkın’dı. Şanlıurfa’da öğretmenken terör örgütü PKK’ya katıldı. Kısa bir süre sonra Lübnan’a geçti (12 Eylül 1980 darbesinden sonra). PKK Merkez Yürütme Konseyi üyeliğine kadar yükselerek başarılı bir ‘devrimci’ olduğunu ispatladı. Gençti, güzeldi, etrafındakilere kısa sürede varlığını hissettiriyordu. Açık fikirliliği ve net duruşu ile dikkat çekiyordu. Örgütün bazı uygulamalarına karşı çıktı. Bunlardan biri de Abdullah Öcalan’ın kadın ilişkileriydi. Bu çıkışı sonunu hazırladı, derhal Lolan Kampı’na gönderildi. Burada uzun işkencelere maruz bırakıldı, ölüm cezası da gecikmedi. Delal, infaz için bir kayalığın arkasına götürülürken, 32 yıl öncesinden şöyle haykırıyordu: “Kahrolsun Apocu alçaklar! Sizin sonunuz faşizmdir!”
Delal’dan kısa bir süre sonra arkadaşı Bircan Yıldız’ın (Tunceli Öğretmen Okulu’ndan mezun) akıbeti de farklı olmayacaktı. Lolan’ın sarp yolları ona da görünmüştü. Bir kayalığın arkasında alnına kurşun sıkılmadan önce, “N’olur beni anneme gönderin!” diye yalvarmıştı.
Hikâyelerin sayısını çoğaltmak mümkün. Zaten anlatılanlar da görgü tanıklarının (PKK’dan ayrılanlar) ifadelerine yansıyor. Tabii Lolan gerçeği de… Lolan, Hakurk yakınlarındaki bir kampın adı olsa da örgütün kirli tarihinde sembolik anlamı daha büyük. Özellikle 1983-1985 yılları arasında tam bir infaz alanıydı. İddialara göre, 100 kadar örgüt mensubu çeşitli gerekçelerle burada öldürüldü. Bunlar daha çok PKK’nın önemli isimlerinden oluşuyordu. İbrahim Ramazan, Hüseyin Engezik, Mehmet Resul Altınok sadece birkaçı. Öyle ki “Lolan’a gönderilsin!” denilen herkes, sonunun geldiğini çok iyi biliyordu. Her şey ölümle bitmiyordu, bir de sonrası vardı. Tıpkı Resul Altınok’un başına gelenler gibi. Lolan’da ‘ajan’ diye öldürülen Resul’un gömüldüğü yerin üstüne ibret olsun diye bir tuvalet yapılmıştı.
daha önce paylaştığım konudan bununla ilgili bir bölüm...
|