[Hüdavendigâr]

AKıncı 34 Nickli Üyeden Alıntı

300 e yakın eseri olan bir insanın (ki bu insan bir akademisyen ve müslüman kimliğinden sıyrılıp -batılıların kullandığı anlamda-objektif bir gözle oluşturduğu eserlerde vardır.Ki hocanın en çok alıntı yaptığı muhammed kimdir kitabı böyle bir eserdir zaten önsözünde kitap içeriği için özürü vardır) kitaplarından birşeyler cımbızlayarak onu tekfir etmek zor değil...

“Ebûbekir… ihtiyar, yumuşak, her işi basite alan birisidir. Tehlike dolu toplumsal, siyasal mesuliyet, böyle bir ruhsal yapıyla bağdaşmaktan daha ciddi ve önemlidir.”
“Ömer… yenilikçilik özelliği yoktu… düşünce açısından zayıftı… itikadî ve fikrî bir mevzu sözkonusu olduğunda çok güçsüz görülüyordu. Kendisi de devamlı düşünsel alandaki hatalarını itiraf ediyordu.” (s: 317)
Osman… görüş açısı dünya görüşü dar ve zayıf birisidir. Peygamberle yaptığı işbirliği sırasında kimse onun en ufak bir üstün ve fevkalâde iş yaptığını görmemiştir. İslâm’ın öz ruhunu, derinliğini, sınıfsal yönelimini hissedememiştir. İslâm’ı, “şiarlar” ve İslâm rehberini “şiarları yücelten”den başka bir şey olarak niteleyemiyordu. Servet ve süse, kavmine ve kendine düşkünlüğü, büyüklere ve altına, güç ve kan sahiplerine saygıda bulunma, onun ruhunda o kadar güçlüdür ki, onun ahlâkî bağı, İslâm’dan daha çok cahiliyeye yakın ve iç içedir. En büyük tehlike, tehlikeli ve güçlü Beni Ümeyye hanedanına mensup oluşudur. Kuşkusuz O’nun böyle bir ruhsal yapı ve görüş açısıyla, bu uyanık, layık İslâm maskesi takmış güçlü düşmanların elinde bir “sadık uygulayıcı”dan başka bir konumu olmayacaktır. (s: 318)
2- Bir gurup ashabı Hazreti Ali (Radıyallahü anh) aleyhinde olmakla suçlayıp sonra Hazreti Ebûbekir (Radıyallahü anh) Efendimiz’e şöyle dil uzatıyor:
“…bu grupla Ebu Bekir’in cahiliyedeki özel ilişkisi tamamen belirgindir.”
“… Ebu Bekir bu gizli grubun seçkin şahsiyetidir.”
“Allah bize bir çok acem köle bağışladığı için, arabı köle olarak kullanmak gerekmez.”
“…bunlar gibi düşünce ve duygusundaki birçok zaaf noktaları, İslâm’dan öğrendiği üstün faziletlere karşılık, geçmişteki terbiye etkilerini hatırlatıyor.” (s: 321)
“Ali’ye karşı beslenen kinler.”
“Muhammed’in Ali hakkındaki sükutu, onu tarihte savunmasız bırakacaktır.”
“Acaba Muhammed, ….Ali’yi kollamayacak mıdır? …sükutuyla …o acımasız tarihin eliyle paymal etmiyecek midir?”
“…nitekim öyle de oldu. Onu tarihte en kötü adam olarak tanıttılar.” (s: 322)
Abdürrahman bin Avf …mal severliği süse düşkünlük huylarını, câhiliyeden kendisiyle birlikte taşımaktadır. “Menfaat” ile “hakikat” onun gözünde ayrılmaz bileşik ve birbirinden ayırt edilmez bir olgudur. (s: 323)

Başta peygamberimiz olmak üzere,dünyada cennetle müjdelenmiş sahabelere hakaretler ediceksin,iftiralar atıcaksın,olmayan şeyleri konuşacaksın "onun ruhunda o kadar güçlüdür ki, onun ahlâkî bağı, İslâm’dan daha çok cahiliyeye yakın ve iç içedir." diyeceksin.sonrada bunun adınada objektiflik diyeceksin ? aslı astarı olmayan söylemlerle sahabeye hakaret etmek,aşağılamak ne zamandan beri objektiflik oldu ? yada bu eserin objektif bir eser oldugunu düşünen akıncı kardeşim;sen sahabelere karşı yapılan bu iftiralara katılıyormusun ? müslüman kimliğinden sıyrılıp islamiyet hakkında konuşmak nasıl oluyor ? onuda açıkla bir zahmet..