Dinimizce bir kişinin sorumluluk altına girebilmesi için akli dengesinin yerinde ve baliğ olması şarttır. Akli dengesi yerinde olmayan veya ergen olmayan kimseler, dini vecibeleri yerine getirmekle mükellef değildir.
Tabi bu çocuklarımızı başı boş bırakacağımız anlamına gelmiyor. Zorlama olmadan, ergenliğinden itibaren düzenli olarak yapması gereken dini sorumluluklar çocuğa öğretilmelidir. Özellikle namaz konusunda çocuğun sorumluluk altına girmesi sağlanmalıdır.
Birkaç yıl önce, annesi 7 - 8 yaşlarında küçük bir kız çocuğunu döverken şahit olduk. Sonradan erkek çocuklarıyla oynadığı için annesinin tepki gösterdiğini, çocuğu dövdüğünü öğrendik. Düşünüyorum da çocuklarımızın henüz ergen olmadığını acaba unutuyor muyuz? Acaba aşırıya kaçıp iyi birşey yaptığımızı zannedip evlatlarımıza zarar mı veriyoruz?
Yetişkin gibi dinin gerektirdiği bütün emir ve yasaklara çocuğun eksiksiz uymasını istemek ve bu konuda çocuğa baskı yapmak çok yanlıştır. Bu durum ilerleyen yaşlarda çocukta ters bir etki de yaratabilir. Çocuğun çocukluğunu yaşamasına da izin vermek gerekir.
|