[Hıfz-ı lisan]

aczimin külliyatında
tüm istikametlerim sana.
hiçliğimin en hat safhasında
bir tek rotasın;
bir tek seyir.
bir tek seni zayi edemedim
içimin dehlizinde.
kitabelerde biriken
figanımsın.
gecenin kertiğine
büzüşmüş izbeliğimle
istifledim manasızlığımı…
….

gidişinin menziline
düşlerimde öbeklendikçe sen !
ömrümün ehramında
gediklerden
yontuyorum seni .
bir ok gibi
sığıntılığım …
…

bitmek bilmeyen mevsimsizliğin
ikliminde,
tökezlediğim taşlar
kanatır ayak uçlarımdaki gölgemi.
hibe edeceğim neyim kaldı ki
marazi serkeşliğimden
başka ?
usumda kuyulanan
sesin,
mülteci yalnızlığımda
girdin düşlerime …
….



ey vefâsız !...

şimdi, avuçlarımda sakladığım
örümceğin zehrini
akıtıyorum
damarlarıma.
sana olan istikametlerimi siliyorum
usumun haritasından .
idrakine varamadığım
sevdanı bıraktım kapının eşiğine !…