Bu sene için sormamıştım, bundan sonraki süreçte nasıl kutlanmalıdır ?
Kutlanmasından ziyade, kutlanış şekli, tertib ve düzeni konusunda hazmedemeyen, sindiremeyen, kabul etmeyen büyük bir kitlenin varlığı aşikar.
Alıntı:
Ataköy'de ellerinde biralar ile cumhuriyeti kutluyorlar...
aferim size...
|
Bir genelleme cümlesi hissediyorum sanki. Küçük bir zümrenin hatasını büyük bir kitleye mal etmek. Nihilizm kokusu alıyorum senden
Kutlanış şekli ile alakalı dehâların rahatsızlıklarını başlıklar altında toplayalım.
1. Anıtkabire çıkılmasın...
Eyvallah çıkmayalım. Ki kemalistlerin 80 yıl önce yaşamış bir lideri bugün birçok şeyin değişip geçmişten farklı olduğu bir dönemde yaşanan bir mevzu için tartışılmaz kıldıkları dogmalaştıkları birini cumhuriyet törenlerinde huzuruna çıkılmaması, beni rahatsız etmez. Hele ki böyle bir günde bu görüşten epey uzak birinin anıtkabir defterine ''Bak kurmuş olduğunun cumhuriyet ve değerlerini, intikaplarını her türlü fikirlerini, bohemliliklerini ilelelebet yaşatacam'' gibi zırvalıkları geçirilmesini istemem.
2. Çocukları soğutka bekliyor, tatili zehir oluyor. Bayrama katılmasalar daha mutlu olurlar. Kısacası avamcılık. Çocuklar olmadan bayramın neşesi ve mutluluğu ve milli gururu nasıl yaşatabiliriz.
3. Hokkabazlık diye tabir edilen dans, raks, müzik türü etkinlikler düzenlenmesin.. En azından kolbastı olsun be o kadar dünyadan soyutlanmayalım.
4. Peki ya şiir, olmadan olmaz. Üstelik Mehmet Akif Ersoy'un vurucu sözleriyle bana güneş sistemi etrafında turlar attıran şiirleri. Bayrama ayrı bir ruh katar. Bir türkün tüm dünyaya bedel, damarlarındaki asil kan'dan bahseden faşizm türü şiirler olmasada olur.
4. Askeri düzen resmi geçit olmasın. Fikir yok.