[BeldeiTAYYIBe]

mehmetakif24 Nickli Üyeden Alıntı

Devlet adamlarına yazarmış. Aşagıdaki istibdad şiirindede II. Abdulhamid hana melun demiş

Ortalık şöyle fena böyle müzebzep işler
Ah o Yıldız’daki baykuş ölüvermezse eğer

Çoktan beridir vardı benim bir derdim
Gideyim zalimi ikaz edeyim isterdim
Kafes ardında hanımlar gibi Saikliydi Hamid
Âl-i Osmandan bu korkaklık edilmezdi ümid

Kız kadın hepsi haremlerde bütün gün mahpus
Şu telakkiye bakın en kötü vahşet namus

Düşürdün milletin en kahraman evladını ye’se
Ne mel’unsun ki rahmetler okuttun ruh-i İblis’e

Gölgesinden korkan bir ödlek,
Korkuttu bizi otuzüç yıl şeriat diyerek.
Allah’a isyanı
Ey bunca zamandır bize te’dip eden Allah

Malesef...malesef...

Istibdat adli siirinden.

Bilinen bir gercek...M. Akif cok siddetli bir Abdulhamid muhalifiydi.
Ittihati terakki macerasida bu yüzdendir diyebiliriz galiba.

Ayni durumu Bediüzzamanda da görebiliyoruz.
Yorum yapmaktan ziyade, böyle durumlardan ders cikarmamiz gerektigine inaniyorum...
Dava adamlari, Alimler ve önder kisiliklerde yanilabiliyormus...


Fakat herseye ragmen,
Akif ve Saidi Nursi hz.lerinin kiymeti gözümüzden düsemez...cünkü herkesi kendi konumunda degerlendirmek gerekir...hataydi, lakin hata yapmaktan önemlisi hatadan dönebilme erdemini göstermektir...ve bizim bildigimiz kadariyla bu iki büyük sahsiyette hatasini anlamistir.