Esref kardesim,
Akif, Ittihat ve Terakki zihniyetinde olmaktan ziyade , Sultan 2. Abdulhamid muhalifiligi ile bilinir. Onun devrini " Devri Istibdat" olarak kendisi siirinde anlatir. Bu muhalif cephesinden olacakki kendini ittihati terakki saflarinda bulur...cünkü bu cemiyet Abdulhamid düsmanliginda en önde gelenidir ve Akif cemiyetin mesrutiyet ve hürriyet edebiyatini takdir eder...hatta Bediüzzaman bile ittihati terakkiyi baslarda takdir edici tutum icindedir. Fakat zamanla onlarla fikir birligi yapamayacagini anlar ve baska bir cemiyete gecer...
Nitekim , sultan 2. Abdulhamid tahttan indirilince ve yerine ittihatcilar devleti rezil duruma düsürünce, hem Akif hem digerleri onlarin ic yüzünü görmüs olur...
Akif'in muhalifligi isgal yillarinda degildir...
Bilakis Osmanli Hükümdari 2. Abdulhamid tahttaykendir..
Onun ne derece bir muhalif oldugu Istibdat adli siirinden bellidir.
BU tutumu asla tasvip edemem...velevki Akif bile olsa.
Lakin ben M. Akif'i her insan gibi hata yapabilen fakat hatalarindan kendine pay cikarabilen biri olarak gördügümden severim...bu vatan icin yaptiklarini takdir ederim...ama 2. Abdulhamid han'a yazdigi siirden ötürü herzaman " keske olmasaydi " demisimdir ve derim...
Bu sebepten dolayi bu noktada Akif'e itibar edemem.
Akif'in Sultan Abdulhamid icin "Düşürdün milletin en kahraman evladını ye’se,
Ne mel’unsun ki rahmetler okuttun ruh-i İblis’e.
"...söylediklerine katiyyen itibar edemem.
Günümüz tarihcileri Akif'i bu yönüyle onu yermek icin degil...gerceklere ayna utumak icin anlatirlar...
|