Siyaset Forum

YouTube Video

"Harf devriminin tek amacı ve hatta en önemli amacı okuma yazmanın yaygınlaşmasını sağlama değildir. Okur-yazar oranının düşük oluşunun yegâne sebebi alfabenin öğrenilmesinin zor olduğu değildi.Uzun yıllar devlet eğitim sorununa eğilmemiş, kütlesel eğitime önem vermemişti. ; vermiş olsaydı şüphesiz ki daha yüksek olurdu. Devrimin temel gayelerinden biri yeni nesillere geçmişin kapılarını kapamak, Arap-İslam dünyası ile bağları koparmak ve dinin toplum üzerindeki etkisini zayıflatmaktı.(...) Yeni nesiller, eski yazıyı öğrenemeyecekler, yeni yazı ile çıkan eserleri de biz denetleyecektik.(...)
Din eserleri eski yazıyla yazılmış olduğundan okunmayacak, dinin toplum üzerindeki etkisi azalacaktı."


İnönü, Hatıralar C.II s 223

Olayın ilginç yanları
1. Mustafa Kemal, ünlü Nutku’nu 1927’de “Arap” alfabesiyle yazmıştı. Nutuk, 1928’den sonra okunmaz oldu. Ancak 1930’lu yıllarda ve birçok imla hatasıyla Latin alfabesine çevrildi. Bugün bile Kemalistler, asıl nüshayla Latin alfabesi arasında farklar bulunduğunu söyler ve bu konuda birbirlerine yönelik ağır ithamlarda bulunurlar.


2. Mustafa Kemal ve İsmet İnönü ölünceye kadar “eski” yazıdan kopamamışlar, kendi yazılarını önce “eski” alfabeyle yazmışlar, sonra kâtiplerine emir vererek Latin alfabesine çevirmişler.

3. 12 Eylül’ün darbecisi Kenan Evren hâlâ özel notlarını “eski” yazıyla yazmaktadır. Gerekçesi bu harflere alışan kişinin bir daha onlardan kopmasının mümkün olmadığıdır.

4. Yakın dönemin ateist yazarlarından Aziz Nesin hikâyelerini “eski” yazıyla yazdıktan sonra Latin alfabesine çeviriyordu. Gerekçesi, Latin alfabesinin insanın düşünce akışını koparmasıydı. Ona göre Latin yazısı kesik kesik olduğu için düşünce akışını koparıyor ve kolu yoruyordu.

5. Bugün İstanbul ve Ankara başta olmak üzere Tezhip kursları Atatürkçü sosyete arasında geniş ilgi görüyor. Kur’an alfabesine düşmanlık yapanlar, Latin alfabesinden bir güzel yazı oluşturamadılar. Güzelliği ister istemez Kur’an alfabesinde arıyorlar.

6. Harf Devrimi’nin üzerinden 80 yıl geçmesine rağmen bugün hâlâ Türkiye’de okuma oranı yüzde yetmiş civarındadır. Dünyanın en zor alfabesini kullanan Japonya ve Çin’de ise bu oran yüzde yüzdür.


Doğruhaber Gazetesi