![]() |
#1 |
![]() ![]() Sen hiç bilmedin ama, ben hep sevdim seni... Gülümsediginde, nazlı ceylanlar inerdi yüregimin umut pınarlarına... Kırkikindiler yağardı ansızın gönlümün vahalarına... * Sen hiç bilmedin ama, bir derdin oldugunu anlardım gözlerin daldıgında... Içim titrerdi, düşman kesilirdim seni incitenlere, hüzün dalgaları vururdu gönlümün kıyilarına... * Sen hiç bilmedin ama, seni her düşündüğümde yıldızlar sevgiyle gülümserdi ruhumun semalarında... Keyifle uyanirdi düşlerim rengarenk şafaklara... * Sen hiç bilmedin ama, gözlerin değdiğinde gözlerime, yeşerirdi bozkırlarım... Baharı yaşardım zemherilerde, sevda kuşları konardı yüreğimin ucuna... * Sen hiç bilmedin ama, "Ne haber" dediğinde, denizine kavusan martılar gibi çıglık çıglıga, kanat çırpard sevinçlerim... Sihirli bir el değmişcesine silinirdi bütün hüzünlerim, günüm aydinlanırdı, güneşim batmazdı dağlarımda... * Sen hiç bilmedin ama, kabul etmek istemesem de, kış ortasinda düşen şaşkın cemreler gibi, zamansiz düşmüştüm sevdana... Sen çoktan geçmistin o yollari mümkün degildi geri dönüşün... Bilirdim vuslatın imkansızlığını, yollara düşesim gelirdi, ağlardim kuytularda... * Sen hiç bilmedin ama, yas tuttum ardından uzaklara gittiginde... Tutunacak bir daldan mahrum kalan sarmasiklara döndüm... Köksüz kaldım, öksüz kaldım, sensiz kaldım, şu koskoca dünyada .... (Alıntı)
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|