![]() |
#1 |
![]() Güvensizlik Saçmalığı !
Birbirimize karşı hiçte dürüst değiliz. Ne halk devlete, ne de devlet halka güveniyor. Ne işçi patronuna, ne de patron işçisine güveniyor. Ne kadın erkeğe, neden erkek kadına güveniyor. “bu zamanda babana bile güvenmeyeceksin” diyen çooook kişi gördüm hemde çok. Kendine güvenmeyen başkasına güvenemez. Mutluluğu kazanmanın yolu, kişinin tıpkı bir örümcek gibi her yöne doğru yapışkan bir sevgi ağı fırlatmasına ve gelen her şeyi kucaklamasına bağlıdır. Kurtuluş savaşını hatırlarsanız nasılda herkes bir araya geldi, nasıl organize oldular ve nasıl başardılar. O gün ki başarının altında büyük harflerle sadece GÜVEN+SAMİMİYET+İNANÇ yazıyordu. Askerler komutanlarına, komutanlar askerlerine güveniyordu. Herkesin birbirine inancı tamdı ve herkes gerçekten samimiydi. Bir araştırma yaptım ve gördüm ki başkalarına güvenmeyen insanlar, kendilerine güvenmiyorlar. Hiç kendinize sordunuz mu “bana kim güveniyor” ve “ben ne kadar dürüst bir insanım” diye. Bence bu soruyu hemen kendinize sorun. “Bu zamanda kimseye güvenmeyeceksin” diyenlerin şuursuz olmaları gerekir. Çünkü öyleyse sana da kimse güvenmiyor. Güvenmeyen insanlar korkularla ve hep endişeyle yaşarlar. Birbirimizin adını bile bilmeden hemen içimizden güvensizlik geçiyor ve bu bizi birbirimizden uzaklaştırıyor. Bir birimizden uzak olmamız önemli değil bizim birbirimize olan sıcaklığımız yeter. Güneş bizden 148.200.000 km uzaklıktadır. Ama sıcaklığı hep yanımızdadır. Bizim birbirimize olan uzaklığımız, bu uzaklığın yanında bir hiçtir. Genelde herkes ön yargılı davranmada çok iyidir. Daha önce yaşadığı olumsuz bir olay üzerine her şeyi olumsuz görmeye başlarlar. Ve düşünmeden yargılarlar adamı. Bir deprem olduğunda kapıya mı koşarsın, yoksa anahtarın bulunduğu dolaba mı? Elbette ki dolaba koşarsın. Yani aslında anahtara… Çünkü anahtar olmadan söz konusu kapıyı açamazsın… Şimdide bu odada bir kameranın olduğunu ve olup biteni kaydettiğini varsay ve düşün. Daha sonra bu görüntüleri izleyenler senin kapıya değil de ters istikamete koştuğunu gördüklerinde “bu adam ne yapıyor, kapı nerede, o nereye koşuyor?” diyeceklerdir. Hâlbuki sen doğrusunu yaptın. Belki kapıya koşmadın ama o kapıyı açmak için doğru istikamete, anahtara koştun. İşte bazen ters gibi gözükse de düze gidiyor olabilirsin. Tıpkı bazen düze gidiyor gibi gözüksen de terse gidiyor olabileceğin gibi… HİÇ BİR ŞEY GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİLDİR... Kashna
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() Güzel paylaşım Olmuş Başkanım teşekkürler. İnşaAllah güvenebileceğimiz insanlarla karışılaşırız ve bize de böyle saçmalıkmış gibi gelir güvensizlik duygusu . |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#3 |
![]() iyide insanları bu duyguya iten yine insanların kendisi değil mi ?
"güvensizlik" bana göre saçmalık değil sadece bir "tedbir" ![]() bir insana güvenebilmek için O'nu çok iyi tanımak gerekir...buda ancak zamanla olabilcek bişey kısacası güven duygusu zamanla kazanılacak bir his bana göre hiçkimse ilk defa gördüğü ve hiç tanımadığı birine %100 güvenmez! |
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Seçenekler | |
Stil | |
|
|